Bayramı sağ salim geçirdik, şükürler olsun...
Üzücü haberler de olmadı değil... Şehitlerimiz vardı içimiz sızladı, elden gelen bir şey yok.
Elbet sarılacak yaralar, elbet tükenecek bu acılar...
Okullar kapanacak yakında... Çocukların sokakta oynayacak bir karış arsa, oyun alanı kalmadı...
Pandemi sonrası ilk özgür tatillleri olacak...
Yasaklar da kalkınca anne, babaların işi çok zor...
Ekonomik sorunlarla boğuşurken, bir de üzerine çocukları meşgul edecek yer arayışı çıktı başlarına...
Malum, her sokak otoyol gibi...
Gaza basan, sonunu düşünmüyor...
Acımasız bir dünya...
Silahların sustuğu, şiddetin yok olduğu, hatta unutulup tarifinin bile sözlükten çıkarıldığı bir dünya olsaydı keşke...
Yok işte...
Eldeki malzeme bu...
Kendimizi geçtik, çocuklarımızı koruma derdine düştük...
Sokakta kaza derdi bile masum kalacak...
Öyle kötülükler var ki, hem çocuğumuzu, hem kendimizi koruyup kollamak gerekiyor...
Neden mi?
Her şeyden...
Yediklerimiz, içtiklerimiz başta olmak üzere her şeyden...
Kendimizi koruyamazsak, çocuklarımızı nasıl koruyacağız?
Zor iş, çok zor...
Sokakta, işyerimizde, günü öğünü geçirmek için alıp yediğimiz hangi ürün güvenli?
Basit bir tost bile, ne tehlikeler taşıyor içinde?
Haberimiz yok...
Peynir üretiminde olup bitenleri izledikçe çileden çıkıyorum...
Kullanılan süt ve katkı maddelerini duyunca, tüylerim diken diken oluyor...
Biz yaşadık, bir çok şey gördük geçirdik...
Ben çocuklarımıza, gelecek nesile çok üzülüyorum...
Allah yardımcıları olsun...
Okusalar da iş bulmak, hayatlarını sürdürebilmek çok zor görünüyor...
Biz bile daha şanslıydık diye düşünüyorum...
Sağlıkla, mutlu kalın...
