Mersin’de Seracılar Nereyi Daha Çok Seviyor
Mersin’de kışın bile domates kokusunu duymak şaşırtmaz. Seralar memleketin dört bir yanına yayılmış gibi. Bazen yol kenarında plastik örtünün rüzgârla dalgalanmasını görünce içim bir tuhaf olur. Çukurova’da büyüyen herkes bilir zaten; seracılık burada neredeyse aile geleneği gibi.
Tarsus’un Bereketli Ovası
Tarsus yıllardır en çok konuşulan yer. Bir keresinde bir üretici, “Bu toprağa fide koy, kendisi yolunu bulur” demişti. Abartı gibi gelir ama verim gerçekten yüksek. Domates, hıyar, patlıcan… Ne ekilse hızla toparlıyor.
Erdemli – Sıcak Havanın Kıymeti Bilinir
Erdemli seracıların sık sık övdüğü bölge. Hava bir tık daha yumuşak. O yüzden üretici kışın bile “Soba yakmadan idare ettik” diye anlatır. Özellikle muz seraları burada son yıllarda iyice artmış durumda.
Silifke – Ilık Esinti, Hızlı Ürün
Silifke tarafı biraz rüzgârlı ama toprağı seven seviyor. Bazen fırtına çıkar, seranın örtüsü hafifçe yırtılır, ertesi gün herkes elinde bantla tamire koşar. Buna rağmen üretimden vazgeçen pek yok.
Anamur – Muzun Ebedi Yuvası
Anamur denince akla direk muz gelir. Seralar da haliyle muz ağırlıklı. Bir de üreticiler çok dirayetli; geçen yıl seller bastı, yine de muz fidelerini kurtarıp sezona yetiştirdiler.
Küçük Bir Rehber Bırakayım
- Tarsus – Çok verimli, ürün çeşitliliği fazla.
- Erdemli – Muz seralarında yükseliş.
- Silifke – Rüzgâra rağmen üretim kuvvetli.
- Anamur – Muzun en güçlü çıktığı bölge.
Mersin’de seracılık böyle işte. Bir yerde rüzgâr uğuldar, diğer yerde güneş serayı sıcak tutar. Her köşenin ayrı bir hikâyesi, ayrı bir bereketi var.
